ماجرای نسئ چیست؟

در آیات 36 و 37 سوره توبه ماه های قمری به تعداد 12 ماه تثبیت شده و 4 ماه حرام هم به رسمیت شناخته شده است. در ضمن اقدام نسئ (تاخیر) که برای ثابت نگاه داشتن ماه های قمری و تطبیق آن با ماه های شمسی صورت می گرفته نسخ شده و معادل کفر قلمداد شده است.

إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِي كِتَابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ فَلَا تَظْلِمُوا فِيهِنَّ أَنْفُسَكُمْ وَقَاتِلُوا الْمُشْرِكِينَ كَافَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَافَّةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ- إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيَادَةٌ فِي الْكُفْرِ يُضَلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُحِلُّونَهُ عَامًا وَيُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِيُوَاطِئُوا عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ فَيُحِلُّوا مَا حَرَّمَ اللَّهُ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ

دراینجا چند نکته و سوال وجود دارد:
اولا سوره توبه آخرین سوره نازل شده در سال ئهم هجری است. یعنی مسلمانان قبل از آن روزه را بر مبنای اقدام نسئ و در زمان معینی (مهرماه) می گرفتند و همچنین مناسک حج هم زمان ثابتی داشت (دی ماه).

ثانیا سوال آن است که نسئ چه اشکالی داشته که در سال دهم هجری نسخ شده و معادل کفر خوانده شده است؟
آیا روزه گرفتن به شکل ثابت در یک فصل معتدل (پاییز) چه ایرادی دارد و آیا منطبق با آیه شریفه یریدالله بکم الیسر و لا یرید بکم العسر نیست؟ انجام مناسک حج هم در فصل زمستان از مشقت های حج می کاهد. اما وقتی مبنا ماه قمری شد چرخشی شده و کار دشوار می شود.
هر چند ما به شکل تعبدی مبنای عباداتمان ماه های قمری است، اما واقعا فلسفه این اقدام پیامبر آن هم در آخرین سال پایانی نبوت روشن نیست. اگر از دوستان فاضل کسی با ادله علمی پاسخی دارد بسم الله...

جوان فروم...