افول اقبال عربستان سعودی

به نظر می آید که بعد از یک سال و اندی سلاخی و تخریب همه جانبه، در غرب اندک اندک وجدان برخی از افراد در حال بیدار شدن است.

انگلیس به تازگی اعلام کرده که 37 میلیون پوند دیگر به یمن کمک می کند که در این صورت مجموع این کمک ها در سال جاری به 100 میلیون پوند می رسد. ولی آیا پریتی پتل وزیر کمک های خارجی انگلیس متوجه کنایه ای که در خبر اعلام شده توسط خودش وجود دارد شده است یا نه: اینکه در سال گذشته دولت انگلیس با فروش تسلیحاتی به ارزش سه میلیارد پوند به عربستان سعودی موافقت کرده است. عربستان نیز از این تسلیحات خریداری شده از آمریکا و انگلیس برای در هم کوبیدن یمن این فقیرترین کشور خاورمیانه و تبدیل کردن آن به ویرانه استفاده کرده است.
در نتیجه این کارزار هوایی - اگر نگوییم همراه با ضعف برنامه ریزی – بی رحمانه و ممتد بیشتر از 10 هزار تن که اکثر آنان از غیرنظامیان بوده اند جان خود را از دست داده اند، صدها هزار نفر مجروح و میلیون ها نفر بی خانمان شده اند. زیرساخت های این کشور که تا پیش از این نیز به شکل تاسف باری ناکافی و ضعیف بود، به شدت تخریب شده است. خلبانان بی کفایت سعودی مدارس، بیمارستان ها و مغازه ها را به طور منظم و به شکل نفرت انگیزی منهدم کرده اند. یک مطالعه نشان می دهد از هر سه بمبی که آنها پرتاب کرده اند یکی به اهداف غیرنظامی اصابت کرده است. حدود 330 هزار خانه به همراه حدود 684 مسجد،630 مدرسه و دیگر موسسات آموزشی و 250 تاسیسات درمانی ویران شده است. طبق اعلام برنامه غذای سازمان ملل، جمعیت نزدیک به نیمی از 22 استان این کشور با گرسنگی مواجه اند.
به نظر می آید که بعد از یک سال و اندی سلاخی و تخریب همه جانبه، در غرب اندک اندک وجدان برخی از افراد در حال بیدار شدن است و به تبع آن شروع کرده اند به مطرح کردن سوالاتی درباره همدستی دولت هایشان در کشتار جاری در یمن به رهبری عربستان سعودی که در آن امارات متحده عربی شریک درجه یک آن است. انگلیس و آمریکا که هر دو تامین کننده اطلاعات لازم در زمینه اهدافیابی به عربستان هستند، از این بمباران ها فعالانه حمایت کرده اند. هواپیماهای سوختگیری آمریکایی نیز برد و زمان پرواز خود را بر فراز سر قربانیان ناوگان هوایی ائتلاف عربستانی گسترش داده اند.
اقدام اخیری که در سنای آمریکا برای متوقف کردن فروش تسلیحات به عربستان سعودی صورت گرفت، با نسبت آرای 71 به 27 ناکام ماند. اگرچه پیامد این امر قابل پیش بینی است، اما با توجه به میلیون ها دلاری که عربستان برای لابی گری و روابط عمومی در واشنگتن هزینه می کند، این واقعیت که 27 سناتور به این پیشنهاد رای داده اند، واجد اهمیت است. پنج تن از مهم ترین موسسات لابی گری و روابط عمومی در کنگره آمریکا پیمانکاران عربستانی با پیشنهادهای همواره اغواکننده خود هستند. هدف تمام این تلاش ها تغییر دادن تمرکز نگاه ها در آمریکا از سابقه حقوق بشری شنیع عربستان به نفوذ آن به عنوان یک متحد در خاورمیانه آشوبزده است.
اما با وجود تمام پول های هزینه شده در زمینه لابی گری برای اعمال نفوذ در واشنگتن، کنگره قاطعانه رای به تصویب طرحی داد که شکایت از دولت عربستان را برای خانواده های قربانیان حملات یازدهم سپتامبر امکان پذیر می کند.
این رای نشانه چرخشی جدی در حمایت از عربستان در واشنگتن به حساب می آید. این کشور در تلاش برای جلوگیری از این رای اعلام کرد که اگر این طرح به قانون تبدیل شود، این کشور750 میلیارد دلار از اوراق قرضه آمریکایی را که در حال حاضر در اختیار دارد به فروش خواهد رساند. عربستان سعودی مدتی پیش نیز زمانی که سازمان ملل این کشور را در فهرست سیاه کشورهای مسئول تلفات کودکان در کشمکش های جاری در گوشه و کنار جهان قرار داد، تهدید مشابهی را به کار برد. این کشور و چند کشور عرب دیگر که در اردوگاه عربستان قرار دارند، تهدید کردند اگر نام عربستان سعودی از این فهرست حذف نشود، کمک های خود را به چندین برنامه بشردوستانه سازمان ملل قطع خواهند کرد. سازمان ملل نیز با مشاهده آنچه که یک دیپلمات آن را کارزاری از «قلدری، تهدید، فشار و باج خواهی به معنای واقعی» نامید، نام این کشور را از فهرست خود حذف کرد.
هنگام رویارویی عربستان بر سر مسائل مجادله برانگیز با جهان خارج، پول، اسلحه انتخابی ریاض است. مثلا عادل بن احمد الجبیر وزیر امور خارجه عربستان که اخیرا در لندن بود گفته است که انگلیس برای جلوگیری از «تبدیل شدن یمن به کشوری تروریستی و تحت کنترل حوثی های مورد حمایت ایران» به حمایت خود از کشورش ادامه می دهد. او برای نشان دادن هویج به دولت انگلیس گفت که طرح دورنمای 2030 سعودی شامل پروژه هایی به ارزش دو تریلیون دلار است و همکاری بین این دو کشور، مشارکت آنها را «به سطحی دیگر» ارتقا خواهد داد. ندرتا پیش می آید که کسی به این عیان و آشکاری وعده رشوه به کسی دهد.
سعودی ها زمانی از افول نفوذ خود در واشنگتن آگاه شدند که پرزیدنت اوباما با نادیده گرفتن اعتراضات آنها توافق معامله اتمی با ایران را امضا کرد. بر اساس اسناد ویکی لیکز یک شاهزاده ارشد سعودی پیش تر و زمانی که صدای بمباران تاسیسات اتمی ایران بلند بود، گفته بود که آمریکا باید «سر مار را قطع کند». اما وقتی آمریکا این توصیه ستیزه جویانه ریاض را نیز نادیده گرفت و به مذاکرات خود ادامه داد، حکام جدید این کشور با علم به اینکه تل آویو به اندازه آل سعود از آیت الله های ایران نفرت دارد و لابی هیچ کشور دیگری به اثرگذاری لابی اسرائیل در آمریکا نیست، تصمیم گرفتند به متحد موثری برای اسرائیل تبدیل شوند.
با این حال اشباع بازار از نفت که کماکان ادامه دارد و ظهور صنعت نفت شیل در کنار رشد سریع منابع انرژی جایگزین، دست در دست هم به کاهش نفوذ عربستان در واشنگتن و سایر پایتخت ها انجامید. مردم جهان به شکل فزاینده ای چهره این کشور را همانگونه که به واقع هست می بینند: یعنی کانون ایدئولوژی وهابی/ سلفی که موتور محرکه دستور کار جهادی هاست و در بی ثبات کردن بسیاری از کشورهای مسلمان نقش دارد. پرزیدنت اوباما در گفتگویی طولانی و مجادله برانگیز که چند ماه پیش در مجله آتلانتیک منتشر شد، از سعودی ها تحت عنوان «ذینفع هایی که بهای آن را نمی پردازند» نام برد؛ اظهارنظری که موجب برانگیخته شدن خشم بسیاری در ریاض گردید.
اوج گیری اظهارنظرها و انتقادات علیه کشوری که مدت های طولانی به چشم یک گاو مقدس دیده می شد، موجبات نگرانی آل سعود را فراهم ساخته است. چرا که سیاست های آنها در نهایت برای حفظ پایه های قدرت خود آنهاست که طراحی می شوند و در این راهبرد آمریکا نقش مهمی ایفا می کند. تا پیش از این اهمیت این کشور در برآورده ساختن تقاضای انرژی جهانی موجب می شد که این کشور چندان زیر ذره بین قرار نگیرد. این وضعیت اکنون در حال تغییر است و سعودی ها سخت در تلاشند تا برای رویارویی با این واقعیت های جدید راهی بیابند.
نویسنده: عرفان حسین
ترجمه: هادی سعادت
منبع: http://www.dawn.com/authors/271/irfan-husain
انتهای متن/

http://fna.ir/61PZKI