علم غیب

ساخت وبلاگ

آخرین مطالب

امکانات وب

علم غیب

«فَقَالَ يَا مُفَضَّلُ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى جَعَلَ لِلنَّبِيِّ ص خَمْسَةَ أَرْوَاحٍ» این کلمه «ارواح» همان کلیدی است که می­خواهم عرض کنم. ما می­گوییم هرکسی چند روح دارد؟ یک روح، یک روح دارد، وقتی هم رفت می­میمرد. این­جا وقتی سوال می­کند که آقا چطور است که امام در خانه­ی خودشانند ولی خبر از همه جا دارند؟ در خانه­ی خودشانند، خوابند، زیر یک حصار و رواندازی خوابند، هرکس بیاید می­گوید امام خوابند، حرف نزنید که حضرت بیدار می­شوند، اما می­گوید خبر از همه جا دارند، پس چطور می­شود خواب باشند و خبر هم داشته باشند؟ یک روح هست، خواب که رفت، خواب است. آن کلید این است، حضرت می­فرماید «خَمْسَةَ أَرْوَاحٍ» پنج روح است، شما اگر این ارواح را بتوانید درک کنید که چطور می­تواند در یک وجود، چند روح باشد، اگر شروع کنید این را درک کنید، کم­کم می­توانید پی ببرید به حال امام و مراحل بعدی را به­صورت حلی و فنی بروید جلو و بفهمید. «خَمْسَةَ أَرْوَاحٍ». این پنج مورد هیچ ربطی به ما ندارد؟ ما همه یک روح داریم؟ حضرت می­فرمایند نه، مثالش در خود شما هم هست. می­توانید این­ها را بفهمید اما امام یک چیزی دارد که آن دیگر در شما نیست، ولی مثلی از آن در شما هست، کلید فهمش را شما دارید. می­فرمایند یا مفضل، خدای متعال قرار داده است در پیامبر «خَمْسَةَ أَرْوَاحٍ»؛ چیست آن­ها؟ «رُوحَ الْحَيَاةِ فَبِهِ دَبَّ وَ دَرَجَ وَ رُوحَ الْقُوَّةِ فَبِهِ نَهَضَ وَ جَاهَدَ وَ رُوحَ الشَّهْوَةِ، رُوحَ الْإِيمَانِ،رُوحَ الْقُدُسِ» در روایات متعددی که در همین کتاب است و این چون خود سائل می­گویند «مُرْخًى عَلَيْهِ سِتْرُهُ» به­عنوان محور بحث آوردم برای کلید، ولی در همین کتاب چند مورد دیگر است که صفحه­اش را عرض می­کنم بعداً مراجعه کنید. باب پانزدهم هست، باب سیزدهم هم هست روایاتی که مفصلاً این پنج مورد را توضیح داده­اند. مثلاً حضرت فرمودند که « فِي الْأَنْبِيَاءِ وَ الْأَوْصِيَاءِ خَمْسَةُ أَرْوَاحٍ رُوحُ الْبَدَنِ وَ رُوحُ الْقُدُسِ وَ رُوحُ الْقُوَّةِ وَ رُوحُ الشَّهْوَةِ وَ رُوحُ الْإِيمَانِ وَ فِي الْمُؤْمِنِينَ أَرْبَعَةُ أَرْوَاح‏،ِ وَ فِي الْكُفَّارِ ثَلَاثَة» توضیح این­که این پنج روحی که در انبیاء و اوصیاء هست، چهار مورد از این پنج مورد در مومنین هست و سه مورد از آن چهار مورد در سایر کفار هم هست. اگر در کفار سه روح است، اگر خوب تأمل بکنیم، در آن سه روح فی­الجمله می­توانیم کلیدی پیدا بکنیم برای چه؟ برای این­که اگر در انبیاء پنج روح است، سنخ آن تعدد چیست. آن تعدد روح ­چکار می­کند با این­که ما می­گوییم هرکسی یک روح بیشتر ندارد، ولی امام می­فرماید در هر کافری هم سه روح است. چطور می­شود؟ روشن است مقصود من؟ کلید این است که وقتی روح از آن یک روحی که ما می­گوییم متعدد شد، شروع می­شود ما درک بکنیم در یک وجودی پنج روح است، در یک وجودی چهار روح است، در یک وجودی سه روح است. حضرت دنبال آن روایت فرمودند که «َ رُوحُ الْإِيمَانِ يُلَازِمُ الْجَسَد» توضیحش را بهتر از من می­دانید ولی نیاز هم نیست، سه روح امروزه مفصل­تر واضح شده است جدا بودن این روح­ها، می­تواند یک روح برود و یک روح دیگر باشد. ولی این­که اینجا در روایت سوم در باب قبلی حضرت فرمودند « َ رُوحُ الْإِيمَانِ يُلَازِمُ الْجَسَد» مؤمن روح­الایمان دارد، همیشه هم همراه جسدش است ولی «مَا لَمْ يَعْمَلْ بِكَبِيرَة» تا مادامی که گناه از مؤمن سر نزده است، روح­الایمان همراهش است. «فَإِذَا عَمِلَ بِكَبِيرَةٍ فَارَقَهُ الرُّوح‏» روح ایمان می­رود. بعد فرمودند «وَ رُوحُ الْقُدُسِ مَنْ سَكَنَ فِيهِ فَإِنَّهُ لَا يَعْمَلُ بِكَبِيرَةٍ أَبَدا» تفاوت مؤمن و معصوم این است؛ ­ مؤمن روح­الایمان دارد و همراهش هم هست، ولی اگر کبیره انجام داد می­رود، تا توبه کند و برگردد، ولی کسی که صاحب روح­القدس است، « لَا يَعْمَلُ بِكَبِيرَةٍ» از او سر نمی­زند، تا از او مفارقت بکند. تعبیری حضرت فرمودند که روایت چهارم است «يَا جَابِرُ إِنَّ هَذِهِ الْأَرْوَاحَ يُصِيبُهُ الْحَدَثَان‏» یعنی چهار روح می­تواند مفارقت کند، می­تواند به او صدمه بخورد، حدثان آفات است، آسیب­هاست، «ِ إِلَّا أَنَّ رُوحَ الْقُدُسِ لَا يَلْهُو وَ لَا يَلْعَبُ.» آن روحی که حدثان به آن وارد نمی­شود چیست؟ روح­القدس است. این تعبیرات در روایت پنجم که حضرت فرمودند «ْ خَمْسَةَ أَرْوَاحٍ رُوحَ الْقُدُسِ وَ رُوحَ الْإِيمَانِ وَ رُوحَ الْقُوَّةِ وَ رُوحَ الشَّهْوَةِ وَ رُوحَ الْبَدَنِ وَ بَيَّنَ ذَلِكَ فِي كِتَابِهِ حَيْثُ قَالَ "تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلى‏ بَعْضٍ مِنْهُمْ مَنْ كَلَّمَ اللَّهُ وَ رَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجاتٍ وَ آتَيْنا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّناتِ وَ أَيَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ" ثُمَّ قَالَ فِي جَمِيعِهِمْ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ فَبِرُوحِ الْقُدُسِ بُعِثُوا أَنْبِيَاءَ مُرْسَلِينَ وَ غَيْرَ مُرْسَلِينَ وَ بِرُوحِ الْقُدُسِ عَلِمُوا جَمِيعَ الْأَشْيَاء» روح­القدس نسبت به انبیاء این کار را انجام می­دهد. در همین باب بعدی هم روایت دوازدهم حضرت فرمودند که «فَرُوحُ الْقُدُسِ لَا يَلْهُو وَ لَا يَتَغَيَّرُ وَ لَا يَلْعَبُ وَ بِرُوحِ الْقُدُسِ عَلِمُوا يَا جَابِرُ مَا دُونَ الْعَرْشِ إِلَى مَا تَحْتَ الثَّرَى.» حالا برگردیم به روایتی که عرض کردم. حضرت چه می­فرمایند؟ می­فرمایند که « فَإِذَا قُبِضَ النَّبِيُّ» تعبیر این روایت این­جا اینطور است که «انْتَقَلَ رُوحُ الْقُدُسِ فَصَارَ فِي الْإِمَامِ وَ رُوحُ الْقُدُسِ» این کلمه انتقال یک بحثی دارد که بعداً ان شاء الله اگر زنده بودیم و مناسبت شد بحثش را می­کنیم و خصوصیاتی که برای روح­القدس است انتقال و مناسب خودش است، مقصود این است که ظهور روح در امام حی و بصیر حضرت می­شود، با شواهد روایت دیگری که عرض می­کنم. حضرت فرمودند که « وَ رُوحُ الْقُدُسِ لَا يَنَامُ» آن روحی که امام علیه السلام دارند خواب نمی­رود «وَ لَا يَغْفُلُ» نمی­تواند غفلت بکند، « وَ لَا يَلْهُو» لهو سراغ او نمی­آید، «وَ لَا يَسْهُو» سهو سراغ او نمی­آید، اما «وَ الْأَرْبَعَةُ الْأَرْوَاحُ تَنَامُ وَ تَلْهُو وَ تَغْفُلُ وَ تَسْهُو وَ رُوحُ الْقُدُسِ ثَابِتٌ» کلمه ثابت بسیار در این روایت مهم است «وَ رُوحُ الْقُدُسِ ثَابِتٌ يَرَى بِهِ مَا فِي شَرْقِ الْأَرْضِ وَ غَرْبِهَا وَ بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ يَتَنَاوَلُ الْإِمَامُ مَا بِبَغْدَادَ بِيَدِهِ قَالَ نَعَمْ وَ مَا دُونَ الْعَرْش» امام علیه اسلام که مؤید به روح­القدس است این ممکن است و کاری ندارد. الان آن چیزی که مقصود من از این روایات بود این بود که امام علیه السلام یک کلید به دست ما داده­اند، کلید چیست؟ کلید این است که فرمودند انبیاء و اوصیاء چرا خبر از همه جا دارند و حال این­که در خانه هستند و ستر دارند؟ و حال آن که خوابند؟ فرمودند چون پنج روح دارند. کفار سه روح دارند، مؤمنین چهار روح و انبیاء پنج روح. این روح پنجم خیلی مهم است، شوخی نیست، نکته­ این است که این پنج روح، پنج عالم در وجود امام تشکیل داده­اند؛ کمااینکه سه روح سه عالم در وجود کافر حتی تشکیل می­دهند، کمااینکه چهار روح در وجود مومن، چهار عالم تشکیل می­دهند. این مثال ساده­اش را عرض کنم؛ الان مؤمن روح­الایمان دارد، روح­القوه، روح­البدن و روح­الشهوه و این­ها را هم دارد مثل سایرین، ماه مبارک رمضان می­آید، می­بینید در شدت گرمای تابستان مؤمن، بدن او، روح­البدن را دارد، غذا می­خواهد بدنش، حرکت می­کند، همه­ی چیزهایی که برای سایرین هست برای بدن او هم هست، آب می­بیند، کانه این بدنش و روح بدنش دارد پرواز می­کند که این آب را بردارد و بخورد در گرمای تابستان، مگر بدن نداری؟ چرا. مگر این بدن تو و خون و سلول­های تو نیاز به آب ندارد؟ می­گوید دارد، مگر تشنه نیستی؟ چرا تشنه هستم، بخور، این آب است. ولی می­گوید من روزه هستم. الان در وجود او دو عالم در کنار هم دارند زندگی­ می­کنند. یک عالم بدنی است که سراپا روحی است مدبر بدن او را تشنه کرده است، زنده­ای است، ولی زنده­ی سراپا تشنگی است، ولی یک روح دیگر در وجود اوست، یک روح دیگر در وجود اوست که روح­الایمان است، روح­الایمان می­گوید من روزه­ام. بین این دو عالم، کسی که خبر روح­الایمان ندارد قابل تصور برایش نیست، می­گوید مگر ممکن است کسی سراپا تشنگی باشد، لیوان آب هم جلویش باشد، بتواند بردارد و بدون هیچ مانعی آب را بخورد اما اختیاراً نخورد؟ کسی که از روح­الایمان خبر ندارد قابل تصور نیست برایش، ولی مؤمنی که در وجود خودش روح­الایمان را می­یابد، می­گوید نه در وجود من دو شأن موجود است؛ هم تشنه­ام و هم نمی­خورم. احکام هرکدام جای خودش است. نه این­که من تشنه نیستم، تشنه هستم، از یک حیثی و نمی­خورم از یک حیث دیگر. این مثالی بود، ان شاء الله اگر زنده بودیم و آن دنباله­ی خطبه­ی حضرت و شواهدی که در جاهای دیگر دارد برای این­که هم دو جهت را با هم برویم جلو؛ یک مطمئن بشویم از شواهد متعدد که امام علیه السلام نه تنها خودشان، بلکه سایرین هم قضیه­ی شهادتشان معروف بود و دوم این­که آن علم امام علیه السلام هیچ منافاتی با آن اقدامات حضرت و مفاعلی که از حضرت سر زده است در مسیر تا کربلا نداشته است. ان شاء الله زنده بودیم برای فرداشب عرض می­کنیم. ان شاء الله خدای متعال همه­ی ما را مشمول عنایت حضرت سید­الشهداء سلام الله علیه قرار بدهد ان شاء الله. الحمدلله رب العالمین و صل الله علی محمد و آله طیبین الطاهرین.
· |پایان فایل|

1- سوره اسراء، آیه 13

2- نهج­البلاغه، خطبه 156، ص 348

3- سوره عنکبوت، آیه 57

1- دلائل الامامه، ص74.
یا حسین علیک صلوات الله
اللهم صل علی محمد وال محمد وعجل فرجهم والعن واخذل واهلک من عاداهم
یا علی یا الیا یا حیدر

کرکس دون پنجه زد بر روی طاووس ازل
عالمی از حسرت آن جلوه مستانه سوخت
آتشی آ تش پرستی در جهان افروخته
خرمن اسلام ودین را تا قیامت سوخته

اللهم صل علی محمد وآ ل محمد وعجل فرجهم والعن من عاداهم
جوان فروم...
ما را در سایت جوان فروم دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : حمید قلی خانی javanforum بازدید : 236 تاريخ : شنبه 23 دی 1396 ساعت: 16:04

آرشیو مطالب

پيوندهای روزانه

لینک دوستان

خبرنامه